Van rekenstress naar zelfvertrouwen met een spiekboekje

In groep 6 zat hij al, maar zelfs de sommen uit groep 3 waren te lastig voor hem en eigenlijk had hij de moed al opgegeven. Rekenen gaf alleen maar stress en allemaal andere rot gevoelens. En dat deed wat met hem, toen hij voor het eerst bij mij kwam, nu een half jaar geleden, zei hij voor alles:”sorry”. Sorry dat hij de som niet wist, sorry dat zijn pen leeg was, sorry dat hij het nog niet begreep..

In de klas kon hij helemaal niet mee. Hij zat in het groepje dat extra instructie kreeg voor rekenen, maar dit was niet genoeg. Alles moest hij daarna aan zijn juf vragen en dat maakte dat hij zich ontzettend hulpeloos voelde als het op rekenen aankwam. Want ook al had hij een fijne juf  die veel extra tijd aan hem besteedde en altijd wilde helpen, waren er toch ook altijd momenten waarop de juf geen tijd had om bij hem te zitten. En dan zat hij daar maar, een beetje zat te wachten, wat hem alleen maar meer tijd gaf om zich flink ellendig te voelen.

Starten bij de basis

Bij de begeleiding zijn we gestart bij de basis. We hebben het programma uit de klas even gelaten voor wat het was en zijn gestart met het automatiseren van de sommen en splitsingen tot 10. Dit deden we met een gestructureerd programma wat, eerlijk is is eerlijk, best saai is maar wel heel effectief en na een paar weken al een stevige basis geeft. Toen hij die sommen zonder tellen op zijn vingers kon maken zijn we door gegaan met het rekenen door het tiental, eerst allen met sommen tot twintig en daarna met sommen tot honderd. Steeds op dezelfde manier. Dus geen handigheidjes of allerlei verschillende maniertjes, maar via één strategie die altijd werkt, of je nu sommen tot twintig of tot miljoen maakt. Toen ook dat lukte kon hij leren cijferen en kon hij in ieder geval alle plus, min, keer en gedeeld door sommen oplossen.

Maar in groep 6 komt er bij rekenen al zo veel meer kijken. Verhoudingen, tabellen, de start van het werken met breuken, verhaaltjes sommen en nog veel meer wordt er van je verwacht En als je al zo veel achterloopt en je zelfvertrouwen heeft zoń knauw opgelopen dan kan je van al die verschillende sommen door elkaar behoorlijk van slag raken.

Om dit op te lossen hebben we samen een “spiekboekje” gemaakt. In dit boekje stopten we, op een voor hem logische manier,  alle informatie die hij nodig had om zijn sommen te kunnen maken. Van hoe de digitale klok werkt tot hoe je ook al weer een staartdeling maakt. Zo hoeft hij nooit meer op de juf te wachten maar kan hij als hij er niet uit komt zelf zijn probleem oplossen. En dat maakt al het verschil.

Het mooie is dat door steeds de informatie zelf op te zoeken in het boekje de leerstof steeds gerepeteerd wordt en uiteindelijk ook beter blijft hangen. Hierdoor hoeft hij dus steeds minder vaak dingen op te zoeken.  Het geeft hem ook zo veel meer zelfvertrouwen, de rekenles is geen martelgang meer, want bij twijfel of onzekerheid is het boekje er altijd om op terug te vallen.

Hij komt nu nog om de week bij mij. We  gebruiken de tijd om aanvullingen te maken voor zijn spierboekje zodat er altijd alle stof in zit die hij nodig heeft. Daarnaast vindt hij het fijn om dan rustig alle vragen te kunnen stellen die hij heeft. Het is heerlijk om te zien hoe gericht zijn vragen zijn en met hoe stevig hij die stelt. Honderd keer sorry…dat zegt hij niet meer.

Heeft jouw kind ook moeite met rekenen? Wellicht kan ik ook jullie verder helpen. Kijk op deze link voor meer informatie.