Ik vond het helemaal geen fijne tijd. Ik werkte in Rijswijk, op een leuke basisschool met leuke collega's. De reistijd er naar toe was alleen drie kwartier. Na mijn werk viste ik, hondsmoe, tegen zessen, mijn kinderen op bij de oppas. Uit de grond van mijn hart hopend, dat de oppas geen uitgebreid kletspraatje wilde houden...om vervolgens bij thuiskomst de kinderen meteen voor de televisie te zetten. Ik moest namelijk zorgen dat er zo snel mogelijk eten op tafel kwam. De kinderen moesten naar bed! De volgende dag moesten we er immers allemaal om 6 uur weer uit. Moe en gehaast mopperde ik tegen mijn kinderen, die voor mijn gevoel altijd te langzaam aten. Met lede ogen zag ik - dat ondanks al mijn aansporingen om toch vooral op te schieten, en al mijn gehaast en geren - we "bedtijd" ook die avond weer niet gingen halen.
We waren heel ver verwijderd van het gezellige gezinsleven dat ik altijd voor ogen had gehad. Ik had het zo druk en was zo moe dat ik alleen nog maar achter de feiten aan rende. Ik maakte geen keuzes meer. Ik was alleen nog "alle ballen in de lucht aan het houden". Zonder me nog af te vragen waar al die ballen eigenlijk vandaan kwamen en of ik ze eigenlijk wel omhoog wilde houden.
Ik vond het heel belangrijk om elke dag vers en gezond te koken. Het gevolg van die keus was alleen...een heleboel stress. Want groenten schillen en snijden kost nu eenmaal tijd. En eigenlijk had ik daar, op dat moment van de dag, helemaal niet de energie voor. Mijn kinderen zette ik dan vaak voor de tv, zodat ik zeker wist dat ik even rustig kon koken. Tijd om samen te koken of naar hun verhaaltjes te luisteren had ik niet. Ik was immers moe, ik had haast en er moest een geweldige maaltijd op tafel komen...
Tot op een gegeven moment de waanzin van die keus tot me doordrong. Ik had geen tijd voor mijn kinderen, had haast en stress... alleen omdat ik zo nodig uitjes fijn moest snipperen? Ik leek wel gek.
Ik ben het anders gaan doen, op werkdagen eten we nu heel eenvoudig. Dat levert me tijd op om even met de kinderen te gaan zitten, brengt rust in de tent en veel meer gezelligheid. Dat voelt een stuk fijner! Ik zat weer achter het stuur!
Wat voor jouw gezin het fijnste is, dat bepaal jij of jullie samen natuurlijk. In ieder gezin zullen prioriteiten en voorkeuren anders zijn. Belangrijk is dat je in ieder geval keuzes maakt die bij jullie passen. Wat hebben julllie nodig, wat is belangrijk en wat werkt? En laat de rest los. Dat komt wel weer op momenten dat er wel tijd voor is. Als het lukt om die dingen te doen waar je echt voor gekozen hebt, plof je 's avonds - als ze dan eenmaal lekker in hun bedje liggen - misschien nog steeds moe, maar wel veel tevredener neer op de bank.
Hieronder geef ik je wat ideeën om van die uurtjes aan het eind van de dag weer "gezinstijd" te maken. In plaats van "ren en regeltijd".
1. hoeveel tijd heb je echt?
Hoe graag we het misschien ook anders zouden willen...een dag heeft gewoon echt maar 24 uur. En ook de tijd die je in de avond hebt, is beperkt. Maak voor jezelf een reële inschatting van hoeveel tijd je hebt tussen het moment dat je thuis komt en het moment dat de kinderen echt in bed moeten liggen. Als het bij jou zo uitkomt dat je pas om zes uur uit je werk komt en de kinderen moeten om half zeven naar bed, wees dan zo eerlijk om aan jezelf toe te geven, dat dat dus niet kan. In 30 minuten kun je niet: thuis komen, eten en de kinderen naar bed brengen en hopen dat dat gezellig verloopt. Je zult dan iets moeten veranderen aan je werktijden of oppas aan huis moeten zoeken, zodat je minder reistijd hebt.
2. wat moet er in ieder geval gebeuren?
Wees eerlijk tegen jezelf en stem je plan hier op af.
3. wat is belangrijk voor je?
Welke waarden wil je meegeven aan je kinderen? Hoe zag je het gezinsleven voor je toen jullie nog geen kinderen hadden? Wat vind je echt belangrijk? Als je het belangrijk vindt om elke avond gezond en vers te eten, dan heb je meer tijd om te koken nodig dan wanneer dat minder hoog op je prioriteitenlijstje staat. Inventariseer voor jezelf wat voor jou echt belangrijk is. Voor die dingen maak je tijd. Als je dat niet doet is dat wat je het ontevreden gevoel geeft. Je eigen waarden en principes negeren is naar. Dus maak een prioriteitenlijst, kies één of twee waarden die het belangrijkst voor je zijn en stem daar je planning voor de avond op af. Je kunt denken aan zaken als: rust, sport, de dag door praten, uitgebreid tafelen, gezond en lekker eten, samen spelen, carrière, de kinderen laten helpen met het huishouden, altijd met zijn allen eten, etc...Je kunt niet alles doen in de twee uur die je ongeveer hebt, maar je kunt wel keuzes maken en daar vrede mee hebben.
4. eet wat
Aan het eind van de middag heeft iedereen een dipje. Dit valt meestal precies samen met het moment waarop jullie allemaal thuis komen. Pep iedereen zijn energie even op door wat te eten en te drinken. Denk dus niet dat je je kinderen hun eetlust verpest door ze nu wat te geven, maar eet juist wat. Je zult zien dat iedereen dan snel weer een stuk vrolijker is, en het geeft jou wat meer rust voordat je echt aan het koken moet beginnen.
5. wees lief voor jezelf
Bedenk dat dit een lange termijn situatie is, en stem dus ook daar je planning op af. Het is een marathon en geen sprint. En gun het jezelf om keuzes te maken. En laat dan ook zonder schuldgevoel los, wat minder belangrijk is. Die dingen komen wel weer in de vakantie. Zo ben je uiteindelijk het liefst voor jezelf en je gezin.
Wil je aan de slag met dit onderwerp? Meer rust en balans in je gezinsleven. Dat kan. Bij En Route kun je een leuke workshop volgen over Time Management voor Ouders. Ook is er een Online programma "Aan de slag met Time Management voor OUders. En je kunt terecht voor oudercoaching over dit onderwerp. Klik op de knoppen hieronder voor meer informatie.
Workshop Timemanagement voor ouders.
ben je ook kampioen ballen-in-de-lucht-houder? En wil je dat graag anders? Meer tijd voor rust en balans in je gezin? Regelmatig verzorgt En Route een workshop "Timemanagement voor Ouders", op deze pagina zie je wanneer de volgende workshop is.
Reactie plaatsen
Reacties