Tips voor als je je kind wil helpen met schoolwerk

Daar zit je dan-met je goeie gedrag- klaar om je kind te helpen met school. Lekker kopje thee en een koekje erbij. Maar het gaat niet zoals je verwacht. De stemming is stroef, je kind zit volledig in de weerstand en jij begint ook aardig je geduld te verliezen. Wat is er aan de hand? En hoe los je het op?

Kwetsbaar

Voor je kind kan het best spannend zijn om met zijn ouders schoolwerk te maken. Natuurlijk hou je van je kind, ongeacht van hoe goed of slecht het presteert op school. En natuurlijk heb je ook gezegd dat je altijd trots bent op je kind. Dat je niet verwacht dat er tienen gehaald worden, dat het goed is zolang je kind maar zijn of haar best doet. 

Maar voor je kind blijft het een kwetsbare situatie. Op school kent het zijn plekje. Er zijn kinderen beter en er zijn kinderen minder goed met schoolwerk. En dat is ok. Maar in de ogen van je ouders wil je toch het liefst, de beste en de knapste zijn. En dat staat nu op het spel. 

Het helpt al om je hier bewust van te zijn. Je kind stelt zich kwetsbaar op als het van jou hulp met schoolwerk accepteert. Als dit iets is wat spanning geeft tijdens het samen werken dan helpt het om in het algemeen minder te focussen op prestaties. Het gaat om groei en om leren. En dat doet niet alleen je kind, ook jij leert nog elke dag. Je kunt hier meer over lezen in deze artikelen: mislukken mag, mindset: durven groeien. 

Rol in het gezin

Die kwetsbaarheid geldt voor kinderen die het moeilijk vinden op school, maar zeker ook voor kinderen die het over het algemeen heel goed doen. Uiteraard ben jij trots op  hoe goed ze het doen en is het voor jou geen enkel probleem dat er een keer een vak wat minder lukt. Maar voor je kind staat er wel wat op het spel- zijn of haar reputatie als "knapperd". Ook hier helpt bewustzijn al een heel eind. Meer tips hierover schreef ik in dit artikel: Rollen en labels binnen het gezin. 

Te veel

Zeker als je kind op school heel hard moet werken om mee te komen, is het voor je kind gewoon fijn dat de schooldag op een gegeven is afgelopen. Het is fijn dat dat twee gescheiden werelden zijn. Ook thuis nog aan de slag moeten, met jou en die moeilijke stof die dat vervelende gevoel van "falen"geeft, is dan niet welkom. 

Wat hier helpt is goede afspraken maken. Kies een vast moment om samen te werken. Spreek ook af wat jullie in die tijd samen doen en spreek ook een duidelijke eindtijd af. En hou het ook echt hier bij. Zo weet je kind waar het aan toe is en kan het samen werken een gewoonte worden. 

Is je kind gewoon echt op na een schooldag. Dan zul je dat moeten accepteren. Dan is thuis extra oefenen wellicht niet de oplossing.

"Je doet het verkeerd"

"De juf legt het veel beter uit, jij snapt er niks van en zie je wel dit is gewoon stom. "

Bij lesgeven hoort een goede voorbereiding. Dat is wat de juf of meester op school ook doet. Ze bedenken wat de beginsituatie is van een kind ( wat kan en weet het al) en sluiten daar de volgende stap bij aan. Ze doen voor, herhalen en laten gaandeweg een kind steeds meer stapjes zelf uitvoeren. Pas als een kind het helemaal zelfstandig kan gaat het kind zelf aan de slag. 

Nu ben jij geen leerkracht, en logischerwijs gaat het dus bij jou anders. Er zijn wel een aantal dingen waar je op kunt letten om te zorgen dat je beter aansluit bij je kind:

• Zorg dat je aansluit bij de methode van school. Als je kind leert delen door herhaald aftrekken dan heeft het niet zo veel aan staartdelingen zoals jij die vroeger geleerd hebt. Dat geeft alleen maar frustratie. Ook bij spelling is het goed om te kijken hoe de verschillende regels op school genoemd worden en hierbij aan te sluiten. Dezelfde regel heet op de ene school: "klankgroepregel" en op een andere school "molen/mollenregel" als jij het dan de "open-of gesloten lettergreep regel"noemt, dan zorg je alleen maar voor verwarring.  Zorg dat je de manier van school weet en oefen die manier. Gebruik ook de woorden en terminologie van school. Ken je die niet? Dan kun je die bij je kind of de leerkracht navragen.
• Check eerst wat je kind al kan en weet. De leerkracht weet dit- zij hebben toetsen en eerder werk liggen- jij kunt hier over in gesprek met je kind. Vraag je kind te laten zien hoe hij de som of opdracht nu aanpakt en gebruik dat als startpunt van je les. 
• Volg je kind en laat het ook zelf aangegeven wat het nodig heeft. Je kind kan een opdracht pas maken als het heeft gezien hoe het dat moet doen. Meestal doe je dus eerst voor. Terwijl je hardop uitlegt wat je doet. Gaandeweg kan je kind steeds meer stapjes van de opdracht overnemen, tot het een opdracht helemaal zelfstandig kan maken. Hier kun je in overleggen. "Wil je eerst nog een keer zien hoe ik het doe of wil je het zelf proberen?" Zo ben je echt aan het samenwerken en krijgt je kind hulp waarvan hij ook zelf vindt dat hij die nodig heeft en helpend is. En dat maakt het werken een stuk fijner.